Mont Blanc (4805 m n.p.m.) to najwyższy szczyt Alp, który według niektórych naukowców zaliczany jest do korony ziemi. Majestatyczna góra przyciąga śmiałków z całego świata. Znajdujesz się w ich gronie? Zobacz, jak zaplanować wejście na szczyt: którą trasę wybrać, jaki sprzęt zabrać i jak zadbać o aklimatyzację.
Mont Blanc – co warto wiedzieć?
-
- Mont Blanc (4805 m n.p.m.) to najwyższy szczyt Alp, położony na granicy Francji i Włoch. Nazywany bywa „Dachem Europy”.
- Najpopularniejsza droga na szczyt Mont Blanc wiedzie przez schronisko Goûter. Choć trasa ta uchodzi za najłatwiejszą, wymaga przekroczenia niebezpiecznego Kuluaru Goûter (to tzw. żleb, gdzie często spadają kamienie).
- Alternatywna trasa na Mont Blanc wiedzie przez Trois Monts (przez Mont Blanc du Tacul i Mont Maudit) jest trudniejsza. Znajdują się na niej strome, eksponowane odcinki lodowcowe.
- Przed wejściem na Mont Blanc konieczna jest aklimatyzacja – w przeciwnym wypadku możesz narazić się na chorobę wysokościową.
Czym jest Mont Blanc i dlaczego jest tak pożądany przez alpinistów?
Mont Blanc to najwyższy szczyt Alp i prawdziwa legenda wśród gór. Znajdują się na nim pradawne lodowce, a widok z trasy i z samego szczytu zapiera dech w piersiach. Mimo że technicznie wejście na Mont Blanc nie należy do ekstremalnie trudnych, to jednak jego wysokość (blisko 5 km), rozrzedzone powietrze i stale zmienne warunki pogodowe w wysokich Alpach sprawia, że wspinaczka na Dach Europy wymaga bardzo dobrego przygotowania kondycyjnego i sprzętowego. Nazwa Mont Blanc po francusku oznacza dosłownie „Białą Górę” i trudno o trafniejsze określenie! Szczyt przez cały rok pokryty jest grubą warstwą śniegu i lodu. To sprawia, że odbijające się od nich promienie słoneczne nadają mu niemal świetlistego blasku. Co ciekawe, po włoskiej stronie masywu mówi się na niego Monte Bianco.
Jaka jest dokładna wysokość Mont Blanc i gdzie się znajduje?
Mont Blanc mierzy 4805 m n.p.m. i leży na granicy francusko-włoskiej, w Alpach Zachodnich, w masywie Mont Blanc, niedaleko słynnego francuskiego kurortu Chamonix. Choć z geograficznego punktu widzenia główny wierzchołek znajduje się na granicy obu państw, to przebieg rzeczonej granicy od lat jest kwestią sporów. Do kogo faktycznie należy „Dach Europy”? Francuzi uważają, że szczyt w całości znajduje się po stronie francuskiej i administracyjnie przypisany jest do gminy Saint-Gervais-les-Bains, czyli do terytorium Francji. Natomiast według wielu publikacji włoskich granica przebiega dokładnie przez wierzchołek, dzieląc szczyt między dwa kraje. Spór ten ma charakter symboliczny, ale do dziś pojawia się w oficjalnych dokumentach i niektórych mapach – francuskie pokazują Mont Blanc jako w całości francuski, a włoskie – jako wspólny punkt graniczny.
Jakie są najpopularniejsze i najbezpieczniejsze trasy na Mont Blanc?
Na trek na Mont Blanc najczęściej wybierane są dwie trasy po stronie francuskiej: najpopularniejsza i najłatwiejsza droga Goûter (Voie Normale) oraz ambitniejszy wariant Trois Monts. Choć tak naprawdę dróg prowadzących na szczyt jest więcej – istnieją też trasy włoskie, takie jak Droga Papieska (Via Italiana, czy też Pope Route) przez schronisko Gonella, czy niezwykle wymagająca międzynarodowa trasa Arête de l’Innominata. Warianty od strony włoskiego Courmayeur uznawane są za znacznie trudniejsze technicznie i przeznaczone głównie dla doświadczonych alpinistów, którzy dobrze czują się w lodowcowym terenie.
Jak wygląda trasa Gouter (Voie Normale) na Dach Europy i jakie są jej kluczowe etapy?
Droga Goûter uchodzi za najłatwiejszą. Z Les Houches kolejką dociera się na Nid d’Aigle (ok. 2380 m n.p.m.), skąd wędruje się do schroniska Tête Rousse (3167 m n.p.m), gdzie możesz zanocować. Nad ranem warto wyruszyć przez Grand Couloir – to ok. 50 m żleb, gdzie często spadają kamienie, dlatego zaliczany jest to najbardziej niebezpiecznego punktu na trasie. Najlepiej pokonać go o świcie, w kasku i z asekuracją. Dalej czeka Cię wspinaczka po skałach z linami poręczowymi do schroniska Goûter położonego powyżej 3800 m n.p.m.
Jak wygląda atak szczytowy na Mont Blanc (4805 m n.p.m.)?
Alpiniści zwykle zaczynają atak szczytowy w środku nocy, ok. 2:00, aby zdążyć wejść na wierzchołek za dnia i spokojnie z niego zejść. Początek tego odcinka wiedzie najpierw przez wąską ścieżkę, a potem zmienia się w szersze zbocze. Po drodze ominąć trzeba szczyt Dôme du Goûter (4304 m n.p.m.) i nieco zejść do Przełęczy Col du Dôme, a następnie przejść obok schronu Vallot, który nie jednej osobie uratował życie! Końcówka trasy, czyli ostatnie 500 m na szczyt wiedzie granią Bosses pod górę. Niech nie zwiedzie Cię ciągle zmieniający się kierunek trasy. Sam „wierzchołek” Dachu Europy to tak naprawdę 30-metrowa, wypłaszczona część grzbietu góry.
Czym różni się trasa przez Trois Monts i dla kogo jest przeznaczona?
Droga Trois Monts (Trzech Szczytów) jest trudniejsza i bardziej stroma. Startuje na Aiguille du Midi, na wysokości ok. 3842 m n.p.m. Stamtąd musisz wspiąć się na Mont Blanc du Tacul (4248 m n.p.m.) – to strome podejście z licznymi szczelinami lodowcowymi, dlatego musisz zachować dużą ostrożność. Po tym etapie czeka się trawers w stronę Mont Maudit (4465 m n.p.m.). Kiedy pokonasz tę część, trasa łączy się z drogą Goûter, gdzie zostaje ok. 500 m podejścia na szczyt. Ze względu na występujące na trasie lodowce oraz przewyższenia wymagające lin poręczowych, trasa Trois Monts jest przeznaczona dla doświadczonych wspinaczy i to najlepiej z przewodnikiem.
Sprawdź również: Planowanie tras w górach – czyli jak zwiększyć swoją efektywność na szlakach?
Jak ważna jest odpowiednia aklimatyzacja przed wejściem na Mont Blanc?
Przy wejściu na Mont Blanc aklimatyzacja jest po prostu niezbędna! Zbyt szybkie wejście na wysokość prawie 5 tysięcy metrów, bez przyzwyczajenia organizmu do wysokości, ciśnienia i rozrzedzonego powietrza, może grozić niebezpieczną dla życia chorobą wysokościową.
Jakie są objawy i ryzyka związane z chorobą wysokościową na Mont Blanc?
Typowe objawy choroby wysokościowej to bóle głowy, nudności, osłabienie, kłopoty ze snem i oddechem. Zignorowanie tych sygnałów może skończyć się tragicznie. Dlatego gdy objawy się nasilają, natychmiast przerwij wspinaczkę i zejdź niżej.
Jak zaplanować proces aklimatyzacji w rejonie Chamonix?
Zaplanuj 3-4 dni aklimatyzacji przed atakiem. W tym czasie wejdź lub wjedź kilka razy na wysokość 3000-3800 m (np. na Aiguille du Midi) i wróć na noc niżej. Dobrze jest też zdobyć inny czterotysięcznik (np. Gran Paradiso 4061 m), żeby lepiej się zaadaptować. Przed atakiem na Mont Blanc prześpij choć jedną noc powyżej 3000 m (np. w schronisku Tête Rousse).
Jakie ćwiczenia i przygotowanie fizyczne są niezbędne przed wyprawą?
Warto rozpocząć trening fizyczny kilka miesięcy wcześniej: poprawić wytrzymałość (bieganie, marsze z plecakiem, rower) oraz siłę (ćwiczenia nóg i korpusu). Trenuj regularnie (3-4 razy w tygodniu) i unikaj przemęczania się tuż przed wyjazdem – ostatni tydzień przeznacz na odpoczynek. Jeśli brak Ci doświadczenia zimowego, przed Mont Blanc zdobądź je w niższych górach (np. zimowe Tatry) lub na kursie wysokogórskim. Bardzo ważne jest także obycie się ze sprzętem wysokogórskim.
Przeczytaj także: Freeride – 5 tras do ekstremalnych zjazdów na nartach w Europie!
Jaki sprzęt jest niezbędny do bezpiecznego wejścia na Mont Blanc?
W warunkach alpejskich koniecznie postaw na ubiór trójwarstwowy. Załóż oddychającą bieliznę termoaktywną czy t-shirt na zimę, na to warstwę ocieplającą (polar lub puch) i kurtkę membranową chroniącą przed wiatrem i opadami. Podobnie na nogi – włóż spodnie zimowe ocieplane + spodnie z membraną. Pamiętaj o akcesoriach na zimę: ciepłej czapce (np. czapce wełnianej unisex Active Wool), dwóch parach rękawic – cieńszych i grubszych (np. rękawiczkach z wełny merynosa) oraz goglach/okularach przeciwsłonecznych. Podczas wyprawy panom przydać mogą się spodnie męskie Extreme Thermo – jako pierwsza warstwa na nogi oraz ciepłe bluzy z wełny merino. Panie powinny wyposażyć się w podobny zestaw: np. bluzę wełnianą z zamkiem Extreme Merino oraz termoaktywne legginsy spodnie z membraną.
Jaki sprzęt wspinaczkowy (raki, czekan, uprząż) należy ze sobą zabrać?
Do wejścia na Mont Blanc potrzebujesz:
- raków dopasowanych do butów alpejskich,
- czekanu turystycznego, do podparcia i hamowania upadku,
- uprzęży wspinaczkowej z liną(do związania się z partnerami na lodowcu,
- kasku, który ochroni Twoją głowę przed spadającymi kamieniami.
Jakie środki bezpieczeństwa należy zachować na lodowcach i w eksponowanych miejscach?
Zapamiętaj te 3 zasady:
- poruszając się po lodowcu, zawsze zwiąż się liną z partnerami i zachowajcie między sobą odstępy co 10-15 m. To zabezpieczenie na wypadek upadku do szczeliny. Każdy w zespole powinien mieć uprząż i znać podstawy ratownictwa;
- żleby i obszar spadających kamieni pokonuj o świcie, w kasku, i rób to szybko. Nie zatrzymuj się w miejscach zagrożonych obrywami;
- cały czas monitoruj pogodę – gdy nadciąga burza lub silny wiatr – zawróć albo przeczekaj. Na Mont Blanc trzeba być czujnym i umieć odpuścić atak szczytowy w złych warunkach.
Poza tym zachowaj zdrowy rozsądek! Do wejścia na Mont Blanc polecane jest przygotowanie alpinistyczne. Pomyśl wcześniej o kursie i pokonaj kilka tras na niższych wysokościach o charakterze wysokogórskim.
Zobacz też: Lawina – jak rozpoznać zagrożenie i uniknąć niebezpieczeństwa w górach?
Podsumowanie
Mont Blanc jest jak najbardziej do zdobycia – przy odpowiedniej strategii i szacunku do gór. Przed wyprawą koniecznie skompletuj wyposażenie. Zajrzyj do sklepu Brubeck – znajdziesz tam wysokiej jakości odzież termoaktywną i akcesoria, które świetnie sprawdzają się w wymagających górskich warunkach. Powodzenia i udanego zdobywania szczytów!
